Συχνά τα παιδιά με διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές εμφανίζουν μια σχετικά σωστή ανάπτυξη έως την ηλικία των 24-30 μ. όπου τότε οι γονείς μπορεί να παρατηρήσουν κάποια καθυστέρηση στην ομιλία, το παιχνίδι ή την κοινωνική αντίδραση. Οποιαδήποτε από τις παρακάτω καθυστερήσεις από μόνη της, δεν αποτελεί αποτέλεσμα διάγνωσης διάχυτης αναπτυξιακής διαταραχής. Ο αυτισμός είναι ένας συνδυασμός πολλών αναπτυξιακών δεδομένων.
Οι παρακάτω περιοχές είναι ανάμεσα σε αυτές που μπορεί να πληγούν από τον αυτισμό :
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: Η ομιλία αναπτύσσεται αργά ή καθόλου, χρησιμοποιεί λέξεις χωρίς να προσεγγίζει το ακριβές νόημά τους, επικοινωνεί με χειρονομίες και νοήματα αντί για λέξεις, έχει χαμηλή συγκέντρωση προσοχής.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ: Περνά χρόνο μόνο του παρά με τους άλλους, δείχνει χαμηλό ενδιαφέρον να κάνει φίλους, χαμηλή αντίδραση σε κοινωνικά δεδομένα όπως η βλεμματική επαφή ή τα χαμόγελα.
ΑΙΣΘΗΤΗΡΙΑΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ: Μπορεί να έχει υπερευαισθησία στις περιοχές της όρασης, ακοής, αφής και γεύσης σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό.
ΠΑΙΧΝΙΔΙ: Απουσία του αυθόρμητου ή φανταστικού παιχνιδιού, απουσία μίμησης των δράσεων άλλων, απουσία προβολικού και συμβολικού παιχνιδιού.
ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ: Μπορεί να είναι υπερ-δραστήριο ή πολύ παθητικό, να κάνει εκρήξεις θυμού χωρίς εμφανή λόγο, να έχει εμμονές (να δείχνει ένα μόνιμο ενδιαφέρον σε ένα συγκεκριμένο θέμα, ιδέα, δράση ή άτομο), εμφανής απουσία της απλής λογικής, πιθανή αυτοεπιθετικότητα ή επιθετικότητα, συχνές δυσκολίες και αρνητική αντίδραση στις αλλαγές των συνηθειών του και της ρουτίνας του.
Πολλά άτομα με αυτισμό μπορεί επίσης να έχουν άλλες διαταραχές που επιδρούν στην λειτουργικότητα του εγκεφάλου όπως : Επιληψία, Νοητική Καθυστέρηση, Σύνδρομο Down, ή γενετικές ανωμαλίες όπως : Σύνδρομο εύθραυστου Χ, σύνδρομο Landau-Kleffner, σύνδρομο William’s ή σύνδρομο Tourette. Πολλοί από αυτούς που θα διαγνωστούν ως αυτιστικοί θα υποστούν τεστ Δείκτη Νοημοσύνης όταν θα μπορέσει αυτό να εφαρμοστεί. Παραπλήσια, το 25-30% μπορεί να εμφανίσει καταθλιπτική συμπεριφορά σε κάποια περίοδο της ζωής του.
Κάθε άτομο με αυτισμό είναι ένα πρόσωπο και όπως όλα τα πρόσωπα έχουν μια μοναδική ατομικότητα και μια πολυπλοκότητα χαρακτηριστικών. Υπάρχουν μεγάλες διαφορές ανάμεσα στους ανθρώπους με αυτισμό Κάποια άτομα με ελαφριά προσβολή, μπορεί να εμφανίσουν μόνο ελαφριές καθυστερήσεις στην ομιλία και καλύτερη απόδοση στις κοινωνικές αντιδράσεις. Το άτομο μπορεί να έχει δυσκολία να ξεκινήσει να κάνει ή να συντηρήσει μια συζήτηση. Η επικοινωνία συχνά περιγράφεται σαν να μιλά σε άλλους (πχ μονόλογος σε ένα αγαπημένο θέμα που συνεχίζει αγνοώντας την προσπάθεια των άλλων να ενσωματώσουν κάποια σχόλια). Οι άνθρωποι με αυτισμό προσλαμβάνουν και αντιδρούν στα ερεθίσματα με έναν μοναδικό τρόπο. Οι εκπαιδευτές και οι υπηρεσίες πρέπει να λάβουν υπ’ όψιν το μοναδικό μοντέλο μάθησής του παιδιού και τις δυσκολίες του ατόμου με αυτισμό όταν αξιολογείται η μάθηση και η συμπεριφορά ώστε να εφαρμοστεί η πιο αποτελεσματική προσέγγιση. Τα άτομα με αυτισμό μπορούν να μάθουν όταν η μοναδικότητα του στυλ πρόσληψης και εκφοράς της πληροφορίας γίνονται σεβαστές από τους θεραπευτές και εφαρμόζονται στο πρόγραμμά τους.
Οι ικανότητες του αυτιστικού μπορεί να ποικίλουν από μέρα σε μέρα σχετικά με τις δυσκολίες στην συγκέντρωση, προώθηση και ανησυχία. Το παιδί μπορεί να δίνει ένδειξη ικανότητας μάθησης την μια μέρα, αλλά όχι την επόμενη. Οι αλλαγές στο εξωτερικό ερέθισμα και την ανησυχία, μπορεί να επιδράσουν στην μάθηση. Μπορεί να έχουν οριακές ή κάτω του οριακού λεκτικές, μνημονικές ή χωρικές δεξιότητες αλλά να μην έχουν φαντασία ή να μην μπορούν να μπουν σε δραστηριότητες με άλλους. Τα άτομα με πιο πολύπλοκη εικόνα μπορεί να απαιτούν εξειδικευμένη υποστήριξη για να διευθύνουν τα βασικά δεδομένα και ανάγκες της ζωής κάθε μέρα.
Ενάντια στην κοινή κατανόηση, πολλά παιδιά και ενήλικες με αυτισμό μπορεί να έχουν βλεμματική επαφή, να δείχνουν αποτελεσματικότητα, χαμόγελο και γέλιο και να δείχνουν ποικιλία άλλων συναισθημάτων σε κάποιο βαθμό. Όπως άλλα παιδιά, αντιδρούν στο περιβάλλον τους και με αρνητικό και με θετικό τρόπο. Ο αυτισμός μπορεί να επιδράσει στις αντιδράσεις τους και να κάνει περισσότερο δύσκολο να ελέγξουν πως αντιδρά το σώμα και το μυαλό τους. Μερικές φορές τα οπτικά, κινητικά και πρόσληψης προβλήματα τους κάνουν δύσκολο να διατηρήσουν βλεμματική περιφερική όραση περισσότερο από το απευθείας κοίταγμα στους άλλους. Μερικές φορές το άγγιγμα ή το πλησίασμα των άλλων μπορεί να είναι επίπονο στον αυτιστικό, έχοντας ως αποτέλεσμα την αποδιοργάνωσή του όταν προσπαθεί να το κάνει, ακόμα και από τα μέλη της οικογένειάς του. Η ανησυχία, ο φόβος και το μπέρδεμα, συχνά μπορεί να είναι το αποτέλεσμα της δυσκολίας εκλογίκευσης του κόσμου με έναν συνήθη, λογικό τρόπο. Με την κατάλληλη θεραπεία, κάποιες συμπεριφορές αυτιστικές μπορεί να αλλάξουν ή να μειωθούν στο πέρασμα του χρόνου. Η επικοινωνία και οι κοινωνικές δυσκολίες συνεχίζουν σε μερικούς για όλη τη ζωή τους, αλλά οι δυσκολίες σε άλλες περιοχές μπορεί να μειωθούν ή να αλλάξουν με την ηλικία, την εκπαίδευση και το επίπεδο άγχους. Συχνά το άτομο αρχίζει να χρησιμοποιεί δεξιότητες σε φυσικές καταστάσεις και να συμμετάσχει σε ένα ευρύτερο φάσμα ενδιαφερόντων και δραστηριοτήτων. Πολλά αυτιστικά άτομα απολαμβάνουν τη ζωή τους και συναναστρέφονται στην κοινότητά τους με λογικό τρόπο. Άνθρωποι με αυτισμό μπορεί να μάθουν να αντισταθμίζουν και να συνεργάζονται με την δυσκολία τους, συχνά πολύ καλά.
Αφού κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον, είναι γνωστό ότι πολλά άτομα με αυτισμό ζουν και εργάζονται ανεξάρτητα στην κοινότητα (οδηγούν αυτοκίνητο, σπουδάζουν σε επίπεδο κολεγίου, παντρεύονται). Κάποιοι μπορεί να είναι αρκετά ανεξάρτητοι στην κοινότητα και να χρειάζονται απλά κάποια υποστήριξη από τις οικογένειες και τους ειδικούς. Οι αυτιστικοί ενήλικοι μπορεί να καταφέρουν με την επαγγελματική εκπαίδευση να προωθηθούν σε δεξιότητες που απαιτούνται για να αποκτήσουν εργασία, με επιπρόσθετα προγράμματα κοινωνικοποίήσης και δημιουργικότητας. Οι αυτιστικοί ενήλικοι μπορεί να ζουν σε μια ποικιλία κατάλληλων για κατοίκηση μοντέλων ποικίλλοντας από ένα ανεξάρτητο σπίτι ή σε συγκατοίκηση με ομάδα, ελεγχόμενη κατοίκηση, μένοντας με άλλα μέλη της οικογένειας ή με πιο δομημένη φροντίδα για την κατοίκηση. Ένας αυξανόμενος αριθμός ομάδων υποστήριξης για αυτιστικούς ενήλικες εμφανίζεται παντού στις Η.Π.Α. Πολλοί αυτό-υποστηριζόμενοι χρησιμοποιούν το μοντέλο της εργασίας δικτύου για να μοιραστούν πληροφορίες, να αλληλο-υποστηριχθούν και να μιλήσουν για τον εαυτό τους στο κοινό. Όλο και πιο συχνά, αυτιστικοί άνθρωποι συμμετέχουν και / ή μιλούν σε συνέδρια και ομάδες εργασίας για αυτιστικούς. Αυτιστικοί ενήλικες προωθούν πολύτιμες εμπειρίες για τα δεδομένα αυτής της διαταραχής με την δημοσίευση άρθρων και βιβλίων και την εμφάνισή τους σε προγράμματα της τηλεόρασης μιλώντας για τους εαυτούς τους και τις δυσκολίες τους.
